AYLAK DERGİ

EŞİT MESAFE

Anlam yaratmak hiç anlamdan, belli bir mesafe içeriyor. 

O mesafe görüş açınızı belirliyor. 

Görüş açısı bakış açısına evriliyor.

Belirli mesafeden bakmak iyidir. 

Yanılıyor muyum?

Bir sohbette kulağımıza çalınan sözleriniz; size ait, sizden çıkan, sizi anlatan, sizi tanımlayan, sizi tarifleyendir.

Kelimeleriniz kimliğinizdir.

Eylem ise sözlerinizin yaşama dökülmüş gösterisi.

Gösterileriniz şık olsun.

Tiyatro varoluşum…

Tiyatro anlamım…

Tiyatro tutkum…

Uğruna “yapmak”tan gurur duyduğum pek çok şey pek çok kere kanatmıştır da!

Kanatsın.

Yenilenirken… güller değil, dikenler!

Bunu unuttuğunuzda boşlukta yaşanan kanamaların kimliğinize katmak yerine çaldığını fark edeceksiniz.

İnşallah fark edeceksiniz, yoksa ne olduğunu tarifleyemediğiniz ve inatlaştığınız bir iç sıkıntısına, bir varoluş kaygısına, bir anlam kanamasına dönüşecek istekleriniz.

İstediğinizi gerçekten istiyorsanız… 

Bir buluş lâzım en dipten.

Yürü, durma; diyen.

Düştüğünde, kalk; diyen.

Yorulduğunda, dur; diyen.

Dolduğunda, hadi bir daha başla; diyen.

Sus, koş, bak, git, yap, yapma, kal, kalk; diyen!

Tahammül ettiren bir tutku. 

Kendimize rağmen emek ve eyleme geçiren.

Tiyatro.

Tüm sataşmalarda, kıskançlıklarda, aşağı çekmeye elinden geldiğince ant içmiş zaaflarda, komplekslerde, “ben ben ben” hırslarında; sadeliğin, sahiciliğin karşı konulmaz gücünün aptalı, zalimi, kötüyü, bencili zamanın dibine gömdüğü tüm o er meydanı sahnelerde, bu tozu yutmaya değer ‘ lerde… Varım.

Dilerim siz de olun.

Gönlünüzdeki neyse…

Kelimeleri baştan değerlendirerek, ‘gurur’ kelimesinin ‘gerçeklik’ ile yer değiştirdiği, kendinden yana hareket etmenin sağlıklı eylemlerinde nasıl da yolunu bulduğu, o yolu bırakmadığı, tuttuğu bir sahne dilerim.

Ve iyiye de kötüye de

Yeniye de eskiye de

Doğruya ve yanlışa ve başarıya ve başarısızlığa… 

… da!

Eşit mesafede;

Var olun, dilerim!

Bazıları sanatla bazıları inatla bazıları hayatla!

Peki siz; Kim?!

Ben yol yorgunu.

İnsan yorgunu.

Biliyorum, küsmüyorum, gülümsüyorum, değiştiriyorum, sahne; büyülü, tutkulu _ insan; yaralı, zaaflı…

Oysa, baş etme gücü anlamlı.

İnsan değiştiriyorum.

Sahne aynı.

İnsan azaltıyorum.

Yaşam aynı.

Coşkumu hiç azaltmıyorum.

Hedef aynı.

Büyüyorum.

Yürek aynı.

Peki ya, siz; Kim?!

Tiyatro Aşkına…

Tahammül ediyorum, cümle aynı.

Cümle şöyle;

JOYCE’ dan. . .

“Denize bak, saygısızlıklar incitmeler umurunda mı onun?”

_ bir dahaki sefere daha ileri git! _

Öptüm

Sibel

Nisan 2024

Abone Ol

Yeni sayılarımızdan haberdar olmak için
ücretsiz abone olabilirsiniz.