Gönül yaramsın sen benim
Gönlümde kanaya kanaya kabuk bağlamış yarasın
Aşıklar dergahına sorgusuz sualsiz girdim
Belli ki burada kalıcıyım
Sen de yoksun zaten
Şiirlerimi de yanıma alayım
Yoksa seher vakitleri üşürüm
Erenler der ki
“Acelenin meyvesi yanlışlıktır”
Ben sana acele ettim
Yanlış yola girdiğimi sonradan fark ettim
Daha önce de söylemiştim
Ben bu işlerde acemiyim
Şiirlerde kafiye hiç sevmem
Bilirim dinimiz sevgidir
Dargınlığımız varsa dara giremeyiz
İnsanlığın içindedir
Adem ve Havva’dan beri böyle gelmiş böyle gideriz
Alemi berzahta birinin peşine takılmış gideriz
Aşıkların sazından, sözünden bal akar biz dinleriz
Şiirlerde kafiye hiç sevmem
Benim dedem, ariftir
“Azalmaktan değil, bozulmaktan korkmalıyız… Gerçeğe hü!”
Der
Ben aşığım
“Biz aşığız hak’tan didar isteriz”
Derim
Hü! Hü! Hü!
Dar-ı Mansur