AYLAK DERGİ

AHU EFGAN

[GÜLTEN’E MEKTUPLAR]

Gülten Ve Gülten Akın İçin…

Bir şiirin bittiği yerden başlıyorum söze

Zati bu zehri içime çektikçe

Benim salah etmem de 

İhya etmem de imkânsız

Yine gözlerimde kan var

Gülten başımda duman

Elimde ellerinle yaptığın mum

Misket ve diğer anılar

Ah Gülten! Uzaktı, yakındı, çevreydi

Yasaktı, yasaydı, kavuşamamaktı

Yoldum kara saçlarımı 

Bir şeycik olmadı

Sen deneme lütfen!

Gittim geldim

Kara saçlarımı öylece yoldum

Avcumdan düştü saçlarım

Cebimde sakladığım şekerler

renkli renkli. Kırmızı, pembe, mavi

hepsine şiir okudum

bir gece gizli gizli

doldurdum ceplerime onları

uzun yollar aştım sana geldim

doldurdum içime sana olan sevgimi

herkeslerden çok gizli

tutup kolarından getirdim

sana sevdiğin şehri HÜ!

işte sana yazdığım son mektubun son satırları!

Pencerenden hiç eksilmeyecek hüsün,

Ben ahu efgan ederek yok olurum belki

yazdıklarım berhava edilir.

Maatteessüf hepimiz unutulacağız.

Ey güzel! İyi ki geldin dünyaya

Kesişti yollarımız da es kaza tanıdım seni

Ne de güzel güldün öyle sıcacık

Ben senin gülüşüne sarıldım

Gözlerinin elifine müteşekkir.

Tam orada yarım kaldı şiir.

RUHŞEN İNCESU

Abone Ol

Yeni sayılarımızdan haberdar olmak için
ücretsiz abone olabilirsiniz.