[GÜLTEN’E MEKTUPLAR]
Gülten Ve Gülten Akın İçin…
Bir şiirin bittiği yerden başlıyorum söze
Zati bu zehri içime çektikçe
Benim salah etmem de
İhya etmem de imkânsız
Yine gözlerimde kan var
Gülten başımda duman
Elimde ellerinle yaptığın mum
Misket ve diğer anılar
Ah Gülten! Uzaktı, yakındı, çevreydi
Yasaktı, yasaydı, kavuşamamaktı
Yoldum kara saçlarımı
Bir şeycik olmadı
Sen deneme lütfen!
Gittim geldim
Kara saçlarımı öylece yoldum
Avcumdan düştü saçlarım
Cebimde sakladığım şekerler
renkli renkli. Kırmızı, pembe, mavi
hepsine şiir okudum
bir gece gizli gizli
doldurdum ceplerime onları
uzun yollar aştım sana geldim
doldurdum içime sana olan sevgimi
herkeslerden çok gizli
tutup kolarından getirdim
sana sevdiğin şehri HÜ!
işte sana yazdığım son mektubun son satırları!
Pencerenden hiç eksilmeyecek hüsün,
Ben ahu efgan ederek yok olurum belki
yazdıklarım berhava edilir.
Maatteessüf hepimiz unutulacağız.
Ey güzel! İyi ki geldin dünyaya
Kesişti yollarımız da es kaza tanıdım seni
Ne de güzel güldün öyle sıcacık
Ben senin gülüşüne sarıldım
Gözlerinin elifine müteşekkir.
Tam orada yarım kaldı şiir.
RUHŞEN İNCESU