Haykırıyorlar dünyaya ikimizin yerine!
Gözlerimin topraklarına ayak basmamışsın henüz.
Hastalıklı bir sabah doğurdu ellerime kızıl geceler, sen daha dünyada yokken.
Ve karanlıktan bahsettiler hiç durmadan.
Sıska biriydim kemiklerimi kırabilirdin bir kez dokununca.
Sayamayacağım kadar çok uzun yollar var aramızda,
Ben olsam parmaklarım yetmezdi,
Sen olsan cam kenarında uyuyakalırdın…
Denize kıyısı olan bütün ülkeleri ezberledim, sen daha dünyada yokken.
İnsanlar kurak iklimlerin taşları arasında büyüyorlardı,
İkimizin yerine haykırıyorlardı saçları hiç taranmamış kız çocukları.
Ben bir gün sığmadım dünyaya, sana anlatacaktım.
Bütün gücümle koştum haritalar üzerinde işte bu yüzden!
İkimizin yerine mendiller sallayacak adamlar ve kadınlar biriktirdim.
Daha önce hiç bekleyeni olmamış adamlar ve kadınlar…
Kırlarda hiç yalın ayak yürümemiş insanların yerine koşmayı diledim.
Ben büyüdükten sonra yatağımın altına hiç bakmadım.
En çok böyle zamanlarda yüzüme bakmanı diledim.
İkimizin yerine haykırıyorlar dünyaya!
Karanlıktan bahsediyorlar hiç durmadan.
En çok böyle zamanlarda yüzüme bakmanı diledim.
Sana anlatacaktım, o yatağın altında hep ben vardım.