Hep sen varmışsın gibi davranıyorum;
Geceleri eve girdiğimde ‘hoş geldin’ der gibi, hoş bulduk diyorum.
Hep çift kişilik bir yatakta, çift kişilik yastığa baş koyuyorum.
Sana sarılır gibi yan dönüp, kolumu boş yatağa atıyorum.
Her sabah beni öperek uyandırıyormuşsun gibi uyanıyorum.
Arada naz yapıp; sevgilim biraz daha uyuyayım diyorum.
Sen varmışsın gibi bazen; ‘ aşkım benim bir an önce çıkmam gerek, kahvaltı yapmasam olur mu’ diyerek çıkıyorum.
Bazense arkamdan bağırışların kulağıma geliyor,
Kapıdan çıkar çıkmaz tekrar içeri girip;
Buyur aşkım düzelt kravatımı diyerek, kendim düzeltiyorum.
Sen varmışsın gibi…
Kara kartalın maçlarını izliyorum.
Her golde ayağa kalkıp sana sarılır yapar gibi açıyorum kollarımı.
Ve kollarımda dönüyormuşsun gibi, açık kollarımla dönüyorum kendi etrafımda.
Akşam yemeklerinde; masamda iki mum yakıyorum hep.
İki kaşık, iki çatal ve iki bıçak hiç eksilmiyor.
Masamızın baş koltuğunu sana ayırıp karşına geçiyorum.
Bazen seni izler gibi yapıp yemek yiyorum.
İşte böyle sevgili…
Ben buna şizofren diyorum….