Boğazımdan aşağı bir kan akıyor, hissediyorum.
Nefes diyor kimileri ona.
Kimileri yaşam belirtisi…
Yahu ben ölüyorum diyorum,
Kimse aldırmıyor.
Susarak anlamalarını bekliyorum,
Gözlerim dolu konuşuyorum,
Bedenim yorgun adımlar atıyor.
Ruhum, başka ruhlar tarafından kazılan bir toprağa gömülüyor.
Ölüyorum diyorum,
Herkes üç maymunu oynuyor.
Sarıp sarmalıyorlar ruhumu,
Kimileri en kötü sözlerle yıkıyor,
Kimileri en acı okları saplıyor,
Kimileri bıçakla soğutuyor,
Kimileri de kurşunu orada bırakıyor.
Yahu ölüyorum diyorum,
Hepsi bedenimin varlığına bakıyor.
Beden ruhun ispatı diyorlar,
Ruhu öksüz bırakıyorlar.
Eskisi gibi çalmıyor ruhumdaki sazlar,
Eskisi gibi bir çocuk yok ortada.
Ölüyorum anne,
Ölüyorum baba,
Ölüyorum dostum,
Ölüyorum arkadaşım,
Ölüyorum sevdiğim.
Ölüyorum diyorum kimse bana kızmıyor.
Yediğin bir lokma var diyorlar,
Giydiğin bir hırka,
Başını koyduğun evin,
Susadığında su içtiğin bir çeşmen,
Daha ne isteyebilirsin ki hayattan.
Yaşıyorsun, bütün uzuvların tam.
Bunlar yaşamak değil diyorum,
Beni deli sanıyorlar.
Çürümüş bir ruhun acıları var içimde,
Kanı çekilmiş,
Nefesi kesilmiş,
Boynundaki ip henüz kopmamış,
Yediği hiçbir lokma onu doyurmamış,
Baktığı hiçbir gökyüzü umuda açılmamış,
Yahu işte ben ölüyorum.
Ölüyorum, kimse beni anlamamış…