ON BEŞ DAKİKA
Bi’ elim cebimde ben dolaşırken gelişigüzel
Seni gördüm belli belirsiz, ilk günüydü dirilişimin bu
Hatırlarım, kayıptı aklım dik ölüm kalım yokuşunda
Garip bi’ şekilde başarılıyımdır hayatta kalmak konusunda
Sen anlamadın
Bir anda içimde volkan patladı, soğudu
Hazinesini kaybetmişçesine bi’ korsan kendini boğdu
Küçük bi koyda, kalabalık ama temiz bi’ koydu
Alabildiğin her şeyi al, sahibi yok zaten
Bu yaptığın nefis bi’ soygun
Bakma, ben de bilirim en güzel şarkıları söylemeyi
Yalnız güneş doğmadan kendi yaşantıma dönmeliyim
Tabutuma dönmeliyim, dersem yanımda yatar mısın?
Sen dokunursan şakaklarıma geçecek gibi sanki bu baş ağrısı
Elime bi’ taş almışım, yanımda bir tek sen
Diğer tarafta dünya gökdelenler ve şirketler
Elime bi’ taş almışım, yanımda bir tek sen
Elimde bi’ taşla savaş da açarım zamana istersen ama
Sen keyfine bak ben bekleyecek bi’ yer elbet bulurum
Yalnız, ayıkken oynayamam, lütfen hatamı mazur gör
Acil bi’ şeyler içmem lazım benim, ister misin?
Peki, sen bilirsin, kendi kararını verebilirsin tabi de
Konuşmam artık pek kolay kolay sustum bi’ kez
Fark etmez sen kazan yine, fark etmez oyna yeter ki
Ordayım ben, kaç dediysen, on beş dakika erken
Koşarak gelirim gel dediysen, on beş dakika erken