Ve cebimdeki şiirleri yırttım
Belki de seni görmek için
Şimdi unutup umudu
Kaçıp gitmek vakti
Görsen seni gözümde sakladığımı
Yine ayna diye duvara bakmışım
Biliyorsun seni avucumda sakladım
Kimse görmesin için
Biliyorsun cebimde kalan son umut parçasını
Ve Godot’nun gelmeyeceğini
Şimdi kalınca bir ipi ağaca asma vaktidir
Nedir bu eylemsizlik
Kavga
Beynelmilel umutsuzluk
Ve bırakıp gidiyor şiir
Yırtıp kendini
Uluorta
Bu şiirin intiharıdır.
Biliyorsun bir şiir birasını ayakta içiyor
Bitmiyor ve her zaman terk ediliyor
Ve bu şiir şairini yanlış seçiyor
Bu şiirin intiharıdır.
Ve işte âşık olduğun şehir
İSTANBUL
Ve gemiler ve deniz ve martılar ve güneş
Bu şehir böyledir
Denizde gemiler yüzer
Gemilerin üstünden martılar
Ve hepimizi temaşa eden güneş
Bulamadık derdini
Yarım kaldı bu şiir