AYLAK DERGİ

Kategori: GÜL ÖZDEMİR

Yıkıldı duvarlarım!   Okuduğum tüm kitapların altında kaldım!   Biliyorum, bir haziran ortası için fazla bu hüzün  Yavru kediler süzülüyor kirpiklerimden   Öksüzlükleri içimi dağlıyor!   Ne…

Büyük bir şilep getirecek beni sana koparıp o sisli Pera sabahından   Sorma, bilmem ne mevsim   Şehrimin dişlilerine Balat’tan bir yağ damlayacak İsrafil miydi…

Bir nisan ortası Ayak bileğime uzanan ellerini seviyorum. Kahkahan doğurmadığım bir çocuk  Gözlerin hayta, yaramaz, fokur fokur!  İliklerime karışıyor. Az sonra güldürecekler yüzümü…

Ah! Senin o vakur adam duruşların, Büyümüş taklidi yapışların… Yüzündeki izler, Çocuk gözlerine sakladığın hayalbaz kuyuların… Yok mu hani gelse elinden kaçacağın köşe…

Nuh’a gemi veren tanrı, Bize de kırmızı oyuncak bir kamyonet verir mi a dostlar? Alsak tüm çocukları doldursak kasasına Balonlar bağlasak aynalarına Sürsek…

Ben de bekliyorum Godot’u lakin emin değilimGodot muydu adı?Emin değilimArsız bir baobab gibi sarılmıştı içime kocaman elleriyleGözlerimi açıyorum, duvarlarımdaKapıyorum sol yanımdaHayır, hayır! Tam…

Milyonlarca kez yıkılmış bir hayaldir şimdi gözlerinin gözlerime değmesi.  “Bir gün” demiştim bir gün…  Döndürür de devranını bu koca dünya,  Rast getirir yollarımızı…

Abone Ol

Yeni sayılarımızdan haberdar olmak için
ücretsiz abone olabilirsiniz.